IMAP (Internet Mail Access Protocol) e-posta sunucunuzdaki e-postalarınıza ya da ilen panosundaki mesajlarınıza erişebilmeniz için kullanılan bir metottur. Başka bir deyimle istemcide çalışan bir e-posta programının uzaktaki e-postaları sanki istemcideymiş gibi erişimine izin verir. Örneğin, IMAP sunucuda saklanan e-postalarınıza evinizdeki kişisel bilgisayarınızdan, işyerinizdeki iş istasyonundan ya da seyahatte diz üstü bilgisayarınızdan mesajlarınızı bu bilgisayarlar arasında transfer etmeden ulaşabilirsiniz.
IMAP’in birden fazla bilgisayardan mesaj erişim yeteneği (yeni ya da saklı mesajlar) çok amaçlı bilgisayarların artmasıyla oldukça önem kazanmıştır. Oldukça geniş kullanımı olan POP tek bilgisayar kullanımında en iyisidir çünkü offline mesaj erişimini desteklemektedir, mesajlar önce istemciye çekilmekte sonra sunucudan silinmektedir. Bu erişim şekli birden fazla bilgisayar tarafından mesaj okunmasına uyumlu değildir çünkü çekilen mesajlar birçok bilgisayarda dağınık bir biçimde duracaktır. Tabi ki bütün bu bilgisayarlar aynı dosya yapısını kullanmadığı müddetçe, offline mesaj erişimi kullanıcıyı mesaj işlemleri ve saklanması için aynı makineye bağımlı kılacaktır. Bu erişim modu birçok bilgisayardan mesaj erişimi için uygun değildir. Bütün bu bilgisayarlar ortak bir dosya sistemi kullanmadığı müddetçe POP kullanıcıyı mesaj erişimi ve işlemleri için tek bir bilgisayara bağımlı kılar.
• *MIME gibi internet mesaj standartlarına tamamen uyar.
• *Birden fazla bilgisayardan mesaj erişimi ve yönetimi yapılabilir.
• *Daha az verimli dosya erişim protokollerine gereksinim duymadan mesaj erişimine olanak sağlar.
• “online” , “offline” ve “disconnected” erişim modlarını destekler
• *İstemcinin yazılımı sunucunun dosya saklama formatı ile ilgili bilgileri bilmek zorunda değildir.
Protokol genel olarak mesaj kutusu yaratma silme ve isim değiştirme; yeni mesaj kontrolü; geçici olarak mesaj silme: bayrak koyma ve kaldırma; sunucu –tabanlı RFC-822 ve MIME ayırma (böylece istemci gerek duymaz); arama; seçime bağlı mesaj attributes.
IMAP 1986’da Stanford University’de geliştirildi ve yaklaşık on yıl kadarlık bir süre içinde bile e-posta üreticilerinin dikkatini çekmedi hala da eski ve daha az yetenekli alternatiflerinden POP- daha az bilinir.
Carnegie Mellon University ‘de geliştirilmiş IMAP’e rehber bir protokol daha vardır; ACAP (Application Configuration Acces Protocol) Bu protokol de tıpkı IMAP’in mail kutusuna erişim sağlaması gibi, yapılandırma dosyalarına adres defterine, bookmark listesine vb. Bağımsız bir erişim sağlar.
- BLOG
- Vize Final Notu Hesaplama